It's better to travel one mile..
Door: Madelon
Blijf op de hoogte en volg Madelon
24 November 2008 | Nederland, Zeist
Omdat ik dat altijd doe, en omdat de mens nou eenmaal een gewoontedier is, zal ik terwijl buiten het eerste sneeuwballengevecht van het jaar al weer wordt gehouden nog even een afsluitend stukje schrijven...
Inmiddels ben ik drie keer een langere tijd in het buitenland geweest. Ik heb al behoorlijk wat van de wereld gezien, en dat kunnen niet veel mensen van mijn leeftijd zeggen. Ik heb de lange periodes in het buitenland als ontzettend positief ervaren, ik heb de tijd van mijn leven gehad, en ik heb veel geleerd. Bijvoorbeeld, dat wij onszelf behoorlijk tolerant vinden, maar dat in andere landen moskee en kerk probleemloos naast elkaar staan. Waar je ’s ochtends word gewekt door de oproep voor het gebed van de islamieten, en net als je weer in slaap valt de kerkliederen van de katholieken beginnen. Waar andere mensen geïnteresseerd zijn in onze cultuur, vragen hoe het in Nederland gaat, zonder oordelen, maar gewoon uit nieuwsgierigheid. Waar mensen gekwetst zijn door de film van Geert Wilders, maar mij daar nooit op aan hebben gekeken. Daar kunnen wij nog wat van leren! En geleerd, dat heb ik. Ik heb geprobeerd om alles te beleven, om alles in me op te zuigen en mee te nemen in mijn verdere leven. Ik heb geleerd om niet te snel te oordelen, om open te staan voor andere mensen, andere godsdiensten, en andere culturen. Geleerd hoe anders het in andere landen kan zijn, maar ook hoe hetzelfde dingen kunnen zijn. Geleerd om respect te hebben voor iedereen, dat anderen net zoals ik zijn, en vooral, dat ik net zoals anderen ben.
Ergens heb ik dat altijd al geweten, en misschien ben ik keer op keer in het buitenland opzoek gegaan naar bevestiging, en die heb ik gekregen, en ik hoop om iets ervan over te brengen op de mensen om mij heen, nu, en tijdens de rest van m’n leven.
Ben ik nu uitgereisd? Nee, nog lang niet, ik hoef maar op internet te kijken, naar de tv, of naar reisverhalen van anderen te luisteren of het begint alweer te kriebelen. Maar nu zijn andere dingen ook even belangrijk. Een leven opbouwen in Nederland, vrienden maken, sporten, drummen, en natuurlijk afstuderen!
Maar ergens heb ik toch het gevoel dat ik een stukje van mijn leven heb afgesloten, dat ik heb gevonden wat ik zocht, en dat het tijd is voor een nieuwe fase!
Ik ben oneindig dankbaar voor de kansen die ik heb gekregen, voor de dromen die ik nu al waar heb kunnen maken, voor de beste tijd van mijn leven, en ik zal mijn ervaringen altijd met me meedragen. Ik kan het alleen maar eens zijn met Confucius:
“It’s better to travel one mile, than to read a thousand books!”
Inmiddels ben ik drie keer een langere tijd in het buitenland geweest. Ik heb al behoorlijk wat van de wereld gezien, en dat kunnen niet veel mensen van mijn leeftijd zeggen. Ik heb de lange periodes in het buitenland als ontzettend positief ervaren, ik heb de tijd van mijn leven gehad, en ik heb veel geleerd. Bijvoorbeeld, dat wij onszelf behoorlijk tolerant vinden, maar dat in andere landen moskee en kerk probleemloos naast elkaar staan. Waar je ’s ochtends word gewekt door de oproep voor het gebed van de islamieten, en net als je weer in slaap valt de kerkliederen van de katholieken beginnen. Waar andere mensen geïnteresseerd zijn in onze cultuur, vragen hoe het in Nederland gaat, zonder oordelen, maar gewoon uit nieuwsgierigheid. Waar mensen gekwetst zijn door de film van Geert Wilders, maar mij daar nooit op aan hebben gekeken. Daar kunnen wij nog wat van leren! En geleerd, dat heb ik. Ik heb geprobeerd om alles te beleven, om alles in me op te zuigen en mee te nemen in mijn verdere leven. Ik heb geleerd om niet te snel te oordelen, om open te staan voor andere mensen, andere godsdiensten, en andere culturen. Geleerd hoe anders het in andere landen kan zijn, maar ook hoe hetzelfde dingen kunnen zijn. Geleerd om respect te hebben voor iedereen, dat anderen net zoals ik zijn, en vooral, dat ik net zoals anderen ben.
Ergens heb ik dat altijd al geweten, en misschien ben ik keer op keer in het buitenland opzoek gegaan naar bevestiging, en die heb ik gekregen, en ik hoop om iets ervan over te brengen op de mensen om mij heen, nu, en tijdens de rest van m’n leven.
Ben ik nu uitgereisd? Nee, nog lang niet, ik hoef maar op internet te kijken, naar de tv, of naar reisverhalen van anderen te luisteren of het begint alweer te kriebelen. Maar nu zijn andere dingen ook even belangrijk. Een leven opbouwen in Nederland, vrienden maken, sporten, drummen, en natuurlijk afstuderen!
Maar ergens heb ik toch het gevoel dat ik een stukje van mijn leven heb afgesloten, dat ik heb gevonden wat ik zocht, en dat het tijd is voor een nieuwe fase!
Ik ben oneindig dankbaar voor de kansen die ik heb gekregen, voor de dromen die ik nu al waar heb kunnen maken, voor de beste tijd van mijn leven, en ik zal mijn ervaringen altijd met me meedragen. Ik kan het alleen maar eens zijn met Confucius:
“It’s better to travel one mile, than to read a thousand books!”
-
25 November 2008 - 01:30
Yvette:
Wauw -
25 November 2008 - 09:28
Sabrina:
Hey zus,
Wat een mooi stuk heb je geschreven! Ik werd er even helemaal stil van. Ik ben blij dat je dit allemaal mee hebt kunnen nemen van de afgelopen tijden in het buitenland, maar ik ben ook blij dat je de komende tijd gezellig in Nederland verblijft!! Thanks voor dit kijkje in de keuken van jouw ervaringen en wat het voor je heeft betekend.
Dikke kus,
Sabrina -
25 November 2008 - 10:44
Tryntsje:
Hallo lieve Madelon,
Ik wist niet dat je zo'n filosoof was! Nee, ik vind het ontzettend mooi wat je hebt geschreven en ben blij dat je zoveel hebt geleerd!
Oh, en Confucius heeft ongetwijfeld gelijk, maar het kan ook geen kwaad om zo nu en dan een boek te lezen ;-)
-
02 December 2008 - 17:03
Kitty:
Lieve Madelon,
Wat een prachtige tekst heb je geschreven. Ik ben er trots op dat je mijn nichtje bent.
Dikke kus, Kitty
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley