good to be back

zoals belooft, bij deze de foto's! Ik heb een zeeeer kritische selectie gemaakt.. en kwam uit op 138 foto's die ik jullie gewoon echt niet kon onthouden! Ze staan bij de berichtjes, vanaf het berichtje 'Quito!', en ik heb zelfs onderaan elk berichtje foto beschrijvingen toegevoegd!

Vrijdag hebben we gewoon volgens plan de bus terug naar Quito genomen, en zaterdag zijn we van Quito naar Bogota en van Bogota naar Aruba gevlogen. Die laatste was weer een interessante vlucht, toen halvewege het taxien midden in de veiligheidsdemonstratie het vliegtuig plotseling stopte. Op zo'n moment worden alle engelse vertalingen natuurlijk gestaakt, dus wij hadden geen idee wat er aan de hand was. Ineens stond iedereen op, pakte zn spullen en verliet het vliegtuig via een soort nooduitgang met een trapje onder de staart van het vliegtuig. Nou, wij dus ook maar uitstappen, en beneden werden we opgehaald door een bus en terug gebracht naar de terminal. Eindelijk iemand gevonden die engels sprak, bleek het vliegtuig overgewicht te hebben. Huh? Ja, er was teveel benzine getankt, en nu was t vliegtuig te zwaar, dus moesten ze benzine af gaan tappen, maar dat kan alleen maar zonder mensen erin. Nouja, okee..! Met iets van 2 uur vertraging konden we gewoon vertrekken. Ik vond het allemaal hilarisch, bovendien had ik de vlucht van Aruba naar Curacao pas een dag later geboekt om rekening te houden met vertragingen.. kwam dat even goed uit!
Op Aruba was het grote chaos, geen taxi die ons mee wilde nemen, wat bleek; een parade van carnaval in het centrum, de hele stad afgesloten en volgens taxi's alle hotels vol. In een opwelling toen maar Monique gebeld, die bevindt zich soms zomaar op Aruba, en ja hoor, ze nam nog op ook. Volgens haar konden we wel naar een 'goedkoop' hotel, zoals hotel Victoria ofzo. Nou, wij uiteindelijk een taxi gevonden die ons voor een belachelijk bedrag natuurlijk heeft meegenomen naar het hotel. Daar was inderdaad gelukkig nog een kamer, en die was goedkoop. Nou vond ik 53 dollar een belachelijke prijs, na de 8 dollar die we in Ecuador nog wel eens betaalde met zn tweeen, maarja, het zal wel. In elk geval konden we nu onze spullen dumpen en naar carnaval gaan kijken. De optocht was vooral aan het begin erg leuk. Aan het einde was ie wat minder, want blijkbaar krijgen mensen die meelopen de hele avond gratis alcohol, dus de groepen vallen een beetje uit elkaar aan het eind, en ze dansen allemaal niet zo stabiel meer! Het was wel leuk om te zien, maar ik voelde me weer niet zo lekker, ik had echt super pijn aan mn nieren -- kunnen die zeer doen? ja dat wist ik ook niet, maar dat kan dus! Ik voelde me de hele nacht ook niet zo lekker en koortsig en het het deed gewoon super zeer. Zondagochtend kon ik haast niet op mn benen staan en was ik blij dat ik terug ging naar Curacao. De vlucht was maar een half uur, maar zelfs dat leek veel te lang. Eenmaal op Curacao werden we lekker opgehaald door Jorith, echt heel relaxed, en heel leuk om elkaar weer te zien! Er was kindercarnaval, maar ik dacht ik kan beter niet de hele middag in de brandende zon gaan staan, dus heeft Jorith mij afgezet bij het strandje bij de duikschool. Ik dacht, kan ik leuk iedereen van de duikschool weer zien, en lekker slapen in de schaduw op het strand. Niet dus, ik had zo'n pijn! Uiteindelijk maar Hessel opgebeld dat het zo'n zeer deed en wat hij dacht, en toen zijn hij en Leanne mij meteen komen halen om me naar het ziekenhuis te brengen (zij zijn allebei coassistent daar). Gelukkig werd ik heel snel geholpen! Ik moest natuurlijk in een potje plassen (zat dus bloed in) en er werd bloed afgenomen (verhoogde leucocyten en nog iets). En ik had slagpijn ofzo in mn nieren (ja duhh, ik had sowieso al pijn, als je er op gaat slaan voelt echt niet lekker!). Toen kreeg ik een infuus met gewoon met NaCl en een met antibiotica. Dat duurde dus de hele dag, maar Hessel heeft mij de hele tijd geentertaint, echt heel lief! Daarna heeft ie ook nog met mij medicijnen opgehaald en me naar huis gebracht. De uiteindelijke diagnose was dus opstijgende urineweginfectie of iets dergelijks, en ik moet 5 dagen antibiotica slikken en vitamine C om het uit te zuren ofzo. En ik moet heeeeeel veeeeel drinken om het allemaal weg te spoelen. Nou, ik heb maar besloten om dat serieus te nemen, want ik zit niet echt op nierbeschadiging te wachten. Ik begin de dag op het ogenblik dus met twee liter thee, en ik drink de hele dag water en limonade, en 's avonds eet ik soep!! Logisch gevolg; ik ren elke 10 minuten naar de wc, want van thee moet je dus onwijs plassen (maar dat is juist de bedoeling)! Gelukkig lijkt het allemaal te werken, want ik voel me echt al heel veel beter. Het doet geen zeer meer, en ik voel me nu alleen nog maar een beetje moe enzo. Gister ben ik alweer boodschappen gaan doen, en vandaag wil ik weer even langs de duikschool gaan.

Iedereen, geniet van de foto's, het zijn er best veel..!!





137,138: carnaval op Aruba